...kadın sevdiğinden yalnızken gördüğü değeri toplum arasındayken de görmek ister.yoksa asileşir,kalbi taşlaşmaya başlar.kadın eşi tarafından heryerde kabul görmek ister(tıpkı erkek gibi),ve kabul gördüğünü hissetmek ister.aksi halde dengesi bozulur ve kalabalıklara girmekten çekinir.toplum arasında düşüncelerine önem verilmeyen,görmezden gelinen,kimi zaman kendisine bağırarak konuşulan kadın; gün geçtikçe gözünde çok fazla büyüttüğü sevdiğini tekrar gözden geçirmeye başlar.bilerek değil,istemeden yapar bunu.kendisinin fazlaca verdiği değerin karşılığını göremeyince ''başkalaşmaya'' başlar.''ben böyleyim'' deyip kenara çekilmeleri kabullenmiş görünür ama kendi içinde etmez.sevgi her zaman emek ister,alaka ister mekan farketmeksizin.çünkü kadın fikirlerinde kabul görmediğinde,terslendiğinde kendini diğer herkesten kıymetsiz hisseder.yalnızlaşır,cansızlaşır,fazlaca verdiği değerin derecesini ölçmeye başlamış bulur kendini.çünkü üzülür,uykusuz kalır...hassastır..kırılgandır..
...bi konuda fikrini söylersin akıl veriyomuş gibi olursun,hem akıl versen n'olur ki..hayat arkadaşısın diye kendini bişey sanarsın,üzerinde hakkın olduğunu düşünürsün.halbuki akıl alma lüksünü bile vermez sana karşındaki...ve bundan sonra akıl almamaya yeminler edersin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder